Tekst: Leendert van der Ent | Fotografie: Royal HaskoningDHV
Royal HaskoningDHV gaat een door Anglian Water ontwikkelde HpH-vergistingstechnologie wereldwijd vermarkten onder de naam Helea. Helea levert veel biogas op en de mogelijkheid om het resterende slib als meststof en bodemverbeteraar op landbouwgrond toe te passen. Hoewel die laatste toepassing in Nederland verboden is, ziet Director Bioresources René Noppeney ook hier kansen voor de technologie.
Tekst: Leendert van der Ent | Fotografie: Royal HaskoningDHV
Royal HaskoningDHV is er in betrekkelijk korte tijd in geslaagd om wereldwijd honderd installaties van de afvalwaterzuiveringstechnologie Nereda te verkopen – van de VS tot Zuid-Afrika, Brazilië en Zweden. Eén van de kopers was Anglian Water. Het private Britse drinkwater- en afvalwaterzuiveringsbedrijf ziet Royal HaskoningDHV daarom als een goede partner voor het wereldwijd vermarkten van zijn eigen HpH-vergistingstechnologie. HpH staat voor Hydrolysis, Pasteurisation en Heating.
Zoals de naam al aangeeft, bestaat het proces uit drie stappen: hydrolyse, pasteurisatie en verhitting. Hydrolyse is de splitsing van een chemische verbinding onder opname van een watermolecuul. Dit de-polymerisatieproces maakt onder andere onderdeel uit van de spijsvertering bij mens en dier. Pasteurisatie dient, net als bij voedingsmiddelen, om ziektekiemen in het product uit te schakelen. Tijdens de derde stap, de verhitting, wordt het biogas gevormd.
De samenwerking tussen Royal HaskoningDHV en Anglian Water is gericht op het gezamenlijk vermarkten en verder optimaliseren van de technologie. Omdat een deel van de opbrengst per verkochte installatie naar Anglian Water gaat, hebben beide partners baat bij voortdurende verbetering. “De technologie past uitstekend in ons pakket”, licht Noppeney het belang voor Royal HaskoningDHV toe. “De Helea-technologie kan als voorbehandeling dienen voor verdere vergisting met onze Ephyra lage-temperatuur vergistingstechnologie. Die technologie wil Anglian Water trouwens ook toe gaan passen. Dat is het mooie: beide technologieën hebben zich in de praktijk al uitgebreid bewezen.”
“Een ton slib levert via Helea voor 2,5 MWh aan groen gas op”Director Bioresources René Noppeney
Omdat de Helea- of HpH technologie gebruik maakt van pasteurisatie en in die stap alle ziektekiemen uitschakelt, mag het rioolslib in het Verenigd Koninkrijk als ‘bioclass A solid’ worden uitgereden over het land. In Nederland mag dat niet. Hier is slibverbranding bij wet voorgeschreven. Noppeney zegt daarover: “Mest mag wel het land op, maar rioolslib niet, zelfs niet na pasteurisatie. Dat is eigenlijk heel raar. Wij moeten slib verbranden, maar die verbranding van rioolslib is een hele kostbare manier om allerhande waardevolle stoffen te vernietigen.”
In de derde processtap, verhitting, wordt het biogas gevormd. “Naast Helea is er nog een technologie voor biogaswinning: thermische druk hydrolyse. Die technologie wordt op dit moment in het Verenigd Koninkrijk het meest toegepast. Het verschil is, dat Helea bij een lagere temperatuur en niet onder hoge druk hoeft plaats te vinden. Dat betekent: goedkoper, veiliger en energie-efficiënter.” Zeker in markten waar het uitrijden van het slib als eindproduct is toegestaan, is Helea te verkiezen, vindt Noppeney. “Anglian Water kan het weten, want het past beide technologieën in de praktijk toe. Ze hadden de thermische druk hydrolyse al in gebruik en vervolgens hebben ze die HpH-installaties ontwikkeld, die bij lagere druk werken en dus zuiniger zijn.”
“Het volume aan slib dat verbrand moet worden neemt door Helea met tientallen procenten af”René Noppeney
De recente ontwikkelingen in de energieprijzen zorgen ervoor dat Noppeney het sommetje ook gaat maken voor de markten waar het slib als eindproduct nog altijd moet worden verbrand, zoals Nederland. Noppeney: “Het volume aan slib dat uiteindelijk verbrand moet worden, neemt door Helea alvast met enkele tientallen procenten af. Dat is belangrijk, want in de Nederlandse situatie gaat 70% van de totale kosten van afvalwaterbehandeling in een afvalwaterzuiveringsinstallatie (AWZI) in de ‘sliblijn’ zitten. De ‘waterlijn’ is slechts goed voor 30%. Een besparing op de sliblijn tikt in die zin dubbel aan.”
In Groot-Brittannië bestrijkt Anglian Water een verzorgingsgebied dat vergelijkbaar is met Nederland. “Daar levert de technologie op vier zuiveringsinstallaties al voldoende biogas op voor 50.000 huishoudens”, weet Noppeney. “Op een totaal van ruim 8,5 miljoen huishoudens in Nederland zal de impact niet wereldschokkend zijn, maar met voldoende installaties telt het wel op.”
“Een ton slib levert via Helea voor 2,5 MWh aan groen gas op”, aldus Noppeney. “Als het alternatief is om kolencentrales harder te laten draaien, is de milieuwinst in elk geval duidelijk. Het zou goed kunnen dat het er ook kostentechnisch helemaal niet verkeerd uitziet. Op dit moment weten we dat nog niet zeker. We gaan de som voor de toepassing in de Nederlandse situatie de komende tijd maken.” Voor het grootste deel van de wereld, waar uitrijden van slib als meststof wel is toegestaan, staat de economische haalbaarheid voor Royal HaskoningDHV in elk geval als een paal boven water.
