Boyan Slat heeft een geweldig idee: in plaats van dat Mohammed naar de berg moet gaan, laat de berg maar naar Mohammed komen!
Precies dat principe wil Boyan op de Plastic Soep toepassen: Maak stilstaande vang-armen en laat de gyre het werk doen (Gyre is een ronddraaiende stroming). Het plastic zal door de stroming vanzelf tegen de arm botsen en dan langzaam naar een verzamelstation geleid worden. Echt een geweldig idee. Hier is zondermeer een creatieve geest aan het werk geweest!
In de pers werd het idee ook bejubeld, maar naar mijn idee een beetje te veel bejubeld. Ik kreeg het gevoel als of iedereen nu lekker achterover gaat leunen en denkt: “Zo, dat is ook weer opgelost”.
Maar is het ook opgelost? Boyan’s concept gaat uit van 3 mtr diepgang, inmiddels is bekend dat de diepte van de Plastic Soep door de hele waterkolom zich bevindt; de oceaan is gemiddeld 3,6 km diep. Verder gaat Boyan’s concept uit van een statisch centrum van de gyre. Zo’n gyre moet u zich voorstellen ter grote van west Europa, de ene keer ligt het centrum ter hoogte van Parijs, een half jaar later kan het Stockholm zijn, niet bepaald statisch dus.
Is het dus een waardeloos plan? Nee, integendeel, het is een heel waardevol plan, alleen moeten we niet achterover gaan leunen en denken dat het opgelost is. Ik heb met Captain Charles Moore (the Godfather of the Plastic Soup) over dit plan van Boyan gesproken en zijn reactie was: “They better leave the ships and booms in place, because the “cleanup” will have fresh inputs daily in the absence of source control. It’s nice that young people consider this a problem for their generation. Capt. Moore” In Nederland zouden we zeggen: “Draai eerst die kraan eens dicht voordat je een dweil pakt”.
Waarom het toch een waardevol plan is? We zullen zeker ook een dweil nodig hebben, die kraan die gaat ooit dicht, want mensen zijn toch intelligente wezens?
Wat verder opvalt is dat geen enkele journalist de claim van Boyan narekent, zelf de zogenaamde wetenschaps-journalisten niet: Boyan beweert in vijf jaar tijd 7,25 miljard kilo plastic uit de oceaan te halen. Een eenvoudige rekensom leert dat dit neerkomt op ca 5000 kilo elke twee minuten. Als dat zou lukken zouden er meer schepen naar die platformen heen en weer moeten varen dan er vliegtuigen landen op Schiphol.
Natuurlijk willen we graag allemaal geruststellende verhaaltjes horen dat het vanzelf allemaal wel goed komt, dat uitvindingen en techniek ons gaan redden. Maar er is iets dat nog mooier is dan geruststellende verhaaltjes, namelijk dat wij ons zelf weten te redden!
Wij zelf kunnen 10.000 maal effectiever zijn dan deze fantasy-schepen ooit zullen zijn.
Pak plastic op als je het op straat tegenkomt. Dan ben je al 10.000 keer zo effectief bezig als opruimen op de oceaan. Al is het maar één stuk per dag!
