Binnen de natte procesindustrie maken technologieën voor de circulaire economie een enorme groei door. In Nederland en de landen om ons heen wordt de ene na de andere recyclingfabriek gebouwd, wordt geïnvesteerd in installaties om hoogwaardige producten uit reststromen te produceren en wordt fors energie bezuinigd door de aanschaf van warmtepompinstallaties.
Het is maar een drietal voorbeelden van technologieën voor een duurzame toekomst; er zijn er uiteraard meer. Techniek inzetten voor groene processen is allang niet meer voorbehouden aan wereldverbeteraars. Sterker nog, diverse multinationals maken er gebruik van om kostbare grondstoffen en warmte terug te winnen en het milieu te ontzien.
Klinkt groen, wordt vaak ook in de jaarverslagen als zodanig benoemd, maar is feitelijk puur economisch gedreven. Een fabrikant zou wel gek zijn als hij kostbare smaakstoffen de sloot in laat lopen, proceswarmte de lucht in laat gaan of enorme reinigingsheffingen betaalt om op het oppervlaktewater te mogen lozen. Dat de vraag naar dit soort technologie juist nu sterk toeneemt, heeft alles te maken met de energietransitie.
Er zijn al bonus-malusregelingen van kracht om bedrijven te stimuleren hun CO₂-uitstoot te beperken. Het Europese beleid zal op dit vlak alleen maar strenger worden. Wie nu verspilling tegengaat, verdient dit straks dubbel en dwars terug. De groene initiatieven doen het ook goed in de media. Neem de nieuwe Kaumera-fabriek in Zutphen, net geopend.
Hier worden van slib uit waterzuiveringsinstallaties allerlei hoogwaardige producten gemaakt: van meststoffen, sieraden, verf tot zelfs stropdassen aan toe. Het is een innovatie die zorgt voor 20-35% minder slibafval, minder CO₂-uitstoot en een energiebesparing van 30-80%. Waar de kranten niet over schrijven is de hightech technologie die erachter zit.
In dit geval is de decanter van GEA, een afscheider, een onmisbaar element in het proces. Nog een sympathieke case is de nieuwe fabriek van Clariant in India. Zoals u weet is het in bijna geen land ter wereld zo droevig gesteld met de drinkwatervoorziening als daar.
Je wordt er acuut ziek van.
Bij deze productiefaciliteit in Mumbai voor consumentenproducten komt er afvalwater van drinkwaterkwaliteit uit het proces. Effluent wordt na het proces biologisch behandeld, gevolgd door ultrafiltratie, omgekeerde osmose en diverse verdampingstechnieken. Lijkt duur, maar zal ongetwijfeld technologisch en economisch goed doorgerekend zijn. Tot slot de warmtepompen.
De investering is fors, maar ze besparen ook veel. In de industrie gaat nu nog veel proceswarmte verloren, vaak vrij laagcalorische warmte die niet herbruikbaar is. Door die warmwater stromen te comprimeren stijgt de temperatuur tot een niveau waarop die wel opnieuw benut kan worden. Op pagina 8 van dit nummer kunt u lezen hoe dit bijvoorbeeld bij Mars Veghel tot een besparing van 6% in het energieverbruik leidt.
Die 6% in Europa’s grootste chocoladefabriek komt neer op een reductie van 1 miljoen m3 aardgas per jaar en een vermindering van de CO₂-uitstoot met meer dan 1.000 ton per jaar. U mag zelf een reken sommetje loslaten op de verlaging van uw energierekening bij aanschaf van een warmtepomp.
Ik denk dat de terugverdientijd van de warmtepompinstallaties interessant wordt. De energietransitie begint met de ‘quick wins’. Snel veel energie besparen met een warmtepomp is er daar één van. ●
